Εβδομάδα των Παθών
Μ. Παρασκευή
Ημέρα μελαγχολική, μέρα συγκίνησης βαθιάς .
Χρειάζεται πρώτα να πεθάνει κάτι,
για να μπορέσει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του!
” Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σήν. ”
…
Πέθανε ! Με εμπιστοσύνη! Πέθανε γαλήνια!
Αναλαμβάνοντας την ευθύνη σου!
Πέθανε, μείνε για λίγο πεθαμένη ψυχή πανέμορφη.
Είσαι όλα και τίποτε!
Είσαι όλα και τα πάντα!
Καμιά σκέψη!
Κανένα συναίσθημα, καμιά προσδοκία !
Τίποτε και όλα ! Μείνε !
Μείνε σε αυτό το τίποτε, μείνε μέχρι κάτι να συμβεί ,
αν συμβεί, όταν συμβεί!
Πάρε τον χρόνο σου!
Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι ψυχή για να θυμηθείς!
Να θυμηθείς πως κάθε φορά μπορείς να επιλέξεις να αναστηθείς!
Να περάσεις την πύλη !
” Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;”
Συντονίσου ψυχή!
Είσαι θεϊκά πλασμένη !
Κατ’ εικόνα και ομοίωση !
Κοιμήσου σήμερα το βράδυ ! Κοιμήσου βαθιά ! Θεραπεύσου!
Ο χώρος και ο χρόνος δεν υπάρχει!
Πάρε ανάσα βαθιά.
Εγώ είμαι Εσύ , Εσύ είσαι Εγώ !
Σ αγαπώ όπως επιλέγεις να είσαι!
” Γεννηθείτω το θέλημα σου , ως εν ουρανώ και επί της γης “
Shima Rama’s Kosmos
