Ο Κορωνοϊός και εγώ
– Κολλάνε και τα πλάσματα του φωτός Κορωνοϊό ; είπε με τρεμάμενη φωνή, η γλυκιά φωτεινή ύπαρξη, όταν έμαθε πως η θεραπεύτριά της, η αγαπημένη της δασκάλα, ο φωτεινός της οδηγός, κόλλησε Κορωνοϊό!
– Πίστευα πως εμείς που είμαστε φωτεινά πλάσματα ήμαστε ασφαλή, είπε με φόβο και αγωνία έντονα χρωματισμένη, στην ξέπνοη σειρά των λέξεων, που προσπαθούσε να δημιουργήσει, καθώς ένιωθε όλη την γη να γκρεμίζεται κάτω από τα πόδια της.
– Καλή μου, όλοι είμαστε πλάσματα του Φωτός. Όλοι ζούμε στον ίδιο πλανήτη και όλοι έχουμε πολλά κρυμμένα μυστικά στα βάθη της ύπαρξης μας, απάντησα.
– Μα αν ακούς την εσωτερική σου φωνή , αν κάνεις διαλογισμό, αν προσέχεις, αν προσεύχεσαι, αν τρέφεσαι σωστά, αν παίρνεις τις βιταμίνες σου, αν διαχειρίζεσαι τα αρνητικά σου συναισθήματα, αν είσαι πάντα θετικά συντονισμένη, είσαι ασφαλής ! Δεν είσαι ; Ψέλλισε …
– Είσαι ! Αλλά , πόσο σίγουρη είσαι αλήθεια, πως τα κάνεις όλα αυτά ;
Είσαι σίγουρη, ρωτάω πάλι, πως δεν υπάρχουν κρυμμένα μυστικά στα βάθη σου;
Ξέρω ! Κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Μερικές φορές αφήνεσαι και στην σκοτεινή σου πλευρά και στην συνέχεια , γρήγορα πάλι, ξανά συντονίζεσαι.
Είναι υπέροχο όλο αυτό που κάνεις ! Είσαι ανθρώπινη ψυχή, ξεχωριστή και τέλεια.
Πόσο πολύ σ αγαπώ ! Κάθε μέρα στο λέω και πάλι δεν χορταίνω.
– Λοιπόν ; Πως κόλλησες Εσύ ; Δεν πρόσεχες ; Εσύ δεν ήξερες ; πως σου συνέβη αυτό ; συνέχισε με την ίδια αγωνία η φωτεινή ύπαρξη.
– Η αλήθεια είναι πως μέσα σε όλο τον χρόνο που διανύουμε, υπήρχαν και στιγμές που δεν πρόσεχα τόσο.
Η συγκεκριμένη όμως , δεν ήταν μια από αυτές τις στιγμές . Την συγκεκριμένη στιγμή , δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι έγινε.
Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη στην εσωτερική μου καθοδήγηση, που με οδήγησε να αισθανθώ αμέσως πως κάτι συμβαίνει και φρόντισα να απομονωθώ.
– Δεν φοβήθηκες ;
– Όχι.
Θυμάσαι , έχω έλξει παλιότερα πολύ πιο επικίνδυνους δασκάλους.
Έμαθα υπέροχα πράγματα από τις διδασκαλίες τους.
Τέτοιες ώρες θυμάμαι το μπαμπού!
Είμαστε στην εποχή της Άνοιξης .
Στην εποχή του στοιχείου Ξύλου, σύμφωνα με την Παραδοσιακή Κινέζικη Φιλοσοφία.
Να είσαι σαν το μπαμπού λένε οι σοφοί δάσκαλοι !
Να αφήνεσαι στο φύσημα του ανέμου χωρίς αντίσταση.
Τις ρίζες σου μόνο να έχεις φροντίσει.
Να είναι βαθιές και γερές.
Αφέσου στο φύσημα !
Λύγισε μέχρι κάτω, φίλα τις ίδιες σου τις ρίζες .
Λύγισε , αφέσου στην κίνηση που εκείνη την ώρα σε καλεί να κάνεις η Κοσμική Σοφία.
Αφέσου με εμπιστοσύνη.
Κινήσου μαζί με τον άνεμο !
Απόλαυσε την διαδρομή σου! Για κάποιο λόγο την έχει επιλέξει ο σοφός εαυτός σου.
Κάποια στιγμή ίσως καταλάβεις. Ίσως και όχι.
Τώρα, απλά χόρεψε με τον άνεμο. Και όταν ο χορός σε κουράσει , κοιμήσου και επίτρεψε στο υποσυνείδητο σου, στον σοφό σου θεραπευτή , να κάνει αυτό που χρειάζεται. Κοιμήσου γλυκά.
– Ναι αλλά τελικά δεν μου είπες ! Είχες συμπτώματα; Πόσο πυρετό έκανες , είχες δύσπνοια, πονούσες , φοβήθηκες, το οξυγόνο σου το μετρούσες;
Χαμογέλασα.
-Μόλις το τεστ μου βγήκε θετικό, μια ευγενέστατη κυρία με κάλεσε στο κινητό μου.
” Είμαι από τον ΕΟΔΥ μου είπε . Χρειάζεται να συζητήσουμε ” .
Η φωνή της ήταν γλυκιά σαν μέλι. Ένα μέρος της ύπαρξη μου, ταξίδευε μαζί της και ένα άλλο, άκουγε προσεκτικά τις οδηγίες.
Αυτό το υπέροχο γλυκό κομμάτι της , αυτό που με ταξίδευε, μου ψιθύριζε, με λόγια ουράνια , πως άλλη μια ξεχωριστή διαδρομή ξεκινάει .
Το μονό που χρειάζεται, είναι να είμαι συντονισμένη με την ενέργεια του μπαμπού. Όλα είναι όπως χρειάζεται να είναι.
Ανάσες βαθιές και ξεκινάμε . Αφέθηκα …
Ναι ο πυρετός μου, έφτασε 39, κάπου εκεί στο τέλος, όταν πίστευα πως όλα είχαν περάσει .
Ακριβώς όπως το περιγράφουν. Κρυφό πισωγύρισμα .
Μιλούσα με τον γιατρό μου – ένα ακόμα ουράνιο, υπέρλαμπρο πλάσμα- και κοιμόμουν συνέχεια.
Τα φώτα σε εμένα τώρα.
Πρόσεχα μόνο εμένα.
Καμία άλλη σκέψη .
Κάτι αλλάζει , κάτι μετατρέπεται και το επιτρέπω με εμπιστοσύνη να συμβεί.
Χανόμουν την αγκαλιά του Μορφέα και τριγυρνούσα σε κόσμους θεραπευτικούς, απολαμβάνοντας θεραπεία σε όλα τα πεδία της ύπαρξης μου.
– Συνειδητά τα έκανες όλα αυτά ;
-Όχι καλή μου. Εκείνη την ώρα δεν καταλάβαινα και πολλά .
Απλά αφηνόμουν . Καμιά αντίσταση .
Ύπνος και μόνο ύπνος !
Ξέρω πως πολλά ήταν αυτά που έμαθα σε εκείνα τα Κοσμικά μονοπάτια που τριγύριζα καθώς ήμουν στον δικό μου λήθαργο .
Ξέρω πως σιγά σιγά, θα συνδεθώ μαζί τους και στο γήινο πεδίο.
Αυτό που θέλω τώρα να σου πω, είναι πως συνεχίζω να είμαι εδώ για εμένα και για εσένα.
Συνεχίζω να υπάρχω, με ακόμα περισσότερα θεραπευτικά βέλη στην φαρέτρα μου.
Το μυστικό είναι ένα .
Θρέψε τις ρίζες σου και χόρεψε με τον άνεμο.
Όλα περνάνε , όλα κινούνται και εμείς μαζί .
Θα σου πω και άλλα, άλλη στιγμή.
Τώρα είναι ακόμα ώρα ξεκούρασης.
Σ αγαπώ
Το λέω πάλι !
Εσύ είσαι Εγώ ! Εγώ είμαι Εσύ.
Υποκλίνομαι στην ύπαρξη σου!
Σου χαμογελώ , ακόμα πιο φωτεινά.
Shima Rama’s Kosmos
